میخواهم بنویسم...بنویسم که تمام نوشته هایم برای توست...برای کسی که تمام هستی من است...کسی که تا بحال نگاهش را ندیده ام...عشقی که در قلب من تداعی شده...همیشه همراه من است...با من زندگی میکند...درون قلب من است...همیشه دلم برایش تنگ است...ای عشق نهانی...تو کیستی که تمامی وجودم را تسخیر کردی...چه شبها تا سحر گاه نخوابیدم...با تو سخن گفتم ...و تو همچنان عشق را در من عمیقتر میکاری...ریشه کردی در اعماق قلبم...منتظر آن روزی هستم تا خود...بیایی و عشقت را به من ابراز کنی...بیا...زودتر بیا...